Racen zat de Braziliaan in het bloed. Al op 4-jarige leeftijd zat hij in een kart en na de eerste, voorzichtige stappen in de Formule Ford 1600 en 2000-klasses en de British F3 was de stap naar de Formule 1 een logisch vervolg van zijn loopbaan als racer. In 1988 verhuisde Senna naar het team van McClaren en kreeg wereldkampioen Alain Prost als teamgenoot. Het duo, dat in het eerste gezamenlijke seizoen voortreffelijk samenwerkte, won vijftien van de zestien wedstrijden dat jaar en Senna veroverde zijn eerste wereldtitel. Dieptepunt uit dat jaar was zijn crash tijdens de Grand Prix van Monaco, waarin hij in leidende positie in de eindfase van de race de vangrail raakte. Bijzonder, want toen al en later nog meer blek dat Senna perfect uit de voeten kon in Monaco. Senna reed tot aan het ongeval comfortabel aan de leiding, Prost was tweede en greep na het uitvallen van Senna de overwinning. Desondanks zou de Braziliaan er toch in slagen om de Grand Prix van Monaco zes keer op zijn palmares te schrijven.

Team Toleman was overigens het eerste F1 team van Senna, die in zijn eerste seizoen behoorlijk presteerde en uiteindelijk op de negende plaats eindigde met dertien punten. Na slechts een seizoen liet Senna Team Toleman achter zich en tekende hij bij Lotus. In Portugal won hij met dit team zijn eerste Grand Prix, terwijl hij ook in Franchorchamps in België won. Senna werd vierde in de eindstand en haalde 38 punten. Senna kwam vanaf 1988 uit voor McLaren, waar hij dus een ijzersterk duo ging vormen met wereldkampioen Alain Prost. Na en sterk eerste seizoen verliep het tweede seizoen bij McLaren tumultueus en stond dit seizoen vooral in het teken van een reeks conflicten tussen Senna en Prost. Prost werd wereldkampioen en vertrok toch wel rancuneus naar Ferrari. In 1990 werd Senna wereldkampioen om in 1994 te verkassen naar Williams, simpelweg omdat zij hem ene betere auto konden garanderen, Op 1 mei 1994 overleed de Braziliaan op het circuit van Imola. Oneffen afval in een bocht waren er debet aan dat de wagen van Senna met de bodemplaat het asfalt raakte. Senna verloor zo alle grip op zijn auto, reed rechtdoor en kwam met hoge snelheid tegen een muur tot stilstand. De populaire racer overleed aan de gevolgen van dit ongeval. In eerste instantie werd gekeken wie er aansprakelijk gesteld kon worden voor zijn dood, later bleek oneffen afval dus de voornaamste reden van zijn ongeval.

Nog elk seizoen wordt gepraat over de extreme kwaliteiten van de veel te vroeg overleden coureur. Senna was meester van de regen en had en voorliefde voor het circuit van Monaco, waar hij in totaal liefst zes keer als eerste de finish passeerde. De meest memorabele zege was natuurlijk zijn eerste, in 1987. Speciaal vanwege zijn eerste zege in Monaco komt er een schaalmodel van de wagen van Senna op de markt, geproduceerd door Minichamps. De wagen leent zich hier dan ook uitstekend voor, alleen al vanwege de opvallende kleur geel van de wagen waarin Senna toen reed.

1987, Monaco. Senna staat voor de vierde keer in Monaco aan de start. De vorige drie races gingen hem prima af. In 1984 debuteerde hij met een fraaie tweede plaats, in 1985 vertrok hij vanaf pole-position en in 1986 werd hij derde. Het leek een kwestie van tijd voor Senna in Monaco zou gaan winnen, al diende hij dan wel af te rekenen met Nigel Mansell. Lastig, want de Brit had de op dat moment snelste auto. Bovendien was de Brit rancuneus, want Senna had zijn plek bij Lotus ingenomen, iets waarmee Mansell het destijds bepaald niet eens was. Senna leek echter kans te hebben, want de auto van de Braziliaan leek perfect voor het racen van straatcircuits en was technisch iets verder dan de andere wagens, zoals de technologie destijds nog echt in de kinderschoenen stond overigens.

Mansell startte vanaf pole-position, Senna moest vanaf de tweede plaats starten. Aanvankelijk leek er geen vuiltje aan de lucht voor de Brit, die snel een comfortabele voorsprong nam en niet van plan was die nog af te geven. Toch gebeurde dat. In ronde 29, Mansell had toen al elf tellen voorsprong op Senna, kreeg de wagen van Mansell motorische problemen. Mansell moest opgeven. Senna nam vervolgens de eerste plaats over en bleek op de finish een gigantische voorsprong op de rest van het veld te hebben opgebouwd. Pas 33 seconden nadat Senna de finish had gepasseerd, kwam de nummer twee aan in de persoon van Nelson Piquet. De zege in Monaco was in alle opzichten een historische. Senna was namelijk de eerste Braziliaan die in Monaco won, iets dat hij later nog eens vijf keer zou doen overigens, Senna had echt iets met Monaco, al haalde hij in 1988 de finish niet. Senna crashte in dat jaar, terwijl hij opnieuw leider in de wedstrijd was en ploeggenot Alain Prost won. Uiteindelijk werd Senna dat jaar overigens wel wereldkampioen.

De zege van Senna in 1987 was in nog een ander opzicht memorabel. Tijdens de huldiging na afloop brak Senna namelijk met het protocol en verraste hij prins Ranier op een champagnedouche, iets dat ten strengste verboden was. Senna trok zich er echter niets van aan, de prins leek het overigens wel prima te vinden allemaal. Dat juist van de winnende auto van deze race een schaalmodel van Minichamps op de markt komt, is dus niet zo gek. Zo denken we ook weer eens aan die charismatische Braziliaan, die veel te vroeg het leven liet tijdens de uitoefening van zijn favoriete sport.
Opdat wij hem nooit vergeten.